Kim jest Czesław Miłosz dzisiaj, dwadzieścia lat po śmierci? Co pozostało z jego poezji i postawy wobec świata? Zapraszamy do Pałacu Rzeczypospolitej na wystawę czasową Miłosz. Powrót. Rękopisy, książki i osobiste pamiątki poety będzie można oglądać od 29 czerwca do 14 października, w godzinach otwarcia Pałacu.

Wielki poeta. Autorytet moralny. Laureat Nagrody Nobla. Emigrant. Człowiek uwikłany w historię XX wieku. Słowa powtarzane w kółko ulegają zatarciu. Stają się sloganami lub własnością garstki specjalistów. Po dwudziestu latach od śmierci oraz kilkunastu latach śladowej obecności w kulturze poeta i jego poezja domagają się nowych sposobów istnienia.
 
Każda wystawa jest w pewnym sensie wywoływaniem duchów.
 
Wystawa „Miłosz. Powrót” to próba kontaktu z Miłoszem żywym, niejasnym, wymykającym się definicjom, nieprzyciętym do potrzeb naszej szybko zmieniającej się rzeczywistości. Tworzą ją oryginalne rękopisy, książki, zdjęcia, przedmioty, tóre trafiły do Biblioteki Narodowej z domu poety w Berkeley i mieszkania w Krakowie. Układają się one w wizyjną podróż po momentach z życia niemożliwych do przywołania bez poezji.
 
Czesław Miłosz (1911–2004), poeta, eseista, tłumacz, jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Urodził się w Szetejniach niedaleko Kiejdan, w Cesarstwie Rosyjskim, na terenach dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Młodość spędził w należącym wówczas do Polski Wilnie, gdzie ukończył Uniwersytet im. Stefana Batorego i opublikował dwa pierwsze tomy poezji: Poemat o czasie zastygłym i Trzy zimy. W drugiej połowie lat 30. przeniósł się do Warszawy, tutaj też spędził lata okupacji. Pod koniec 1945 roku ukazał się jego trzeci tom, Ocalenie, książka przełomowa dla polskiej poezji, poeta zaś poparł nową władzę i wyjechał na placówkę dyplomatyczną do Stanów Zjednoczonych. W 1951 roku jako jeden z pierwszych intelektualistów z bloku wschodniego zdecydował się na zerwanie z władzą komunistyczną, zamieszkał we Francji, związał się na stałe z redagowanym przez Jerzego Giedroycia emigracyjnym miesięcznikiem „Kultura”. W 1960 roku przeniósł się z żoną i synami do Ameryki i wykładał literaturę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. W 1980 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, a jego twórczość po latach zakazu znów zaczęła ukazywać się w Polsce. Po 1989 roku zaczął regularnie wracać do kraju, stając się jedną z czołowych postaci życia kulturalnego. W ostatniej dekadzie życia dzielił czas między Kraków a Kalifornię. Zmarł w swoim krakowskim mieszkaniu 14 sierpnia 2004 roku w wieku 93 lat.



Miłosz. Powrót 



29 czerwca – 10 października 2024 roku
Pałac Rzeczypospolitej
pl. Krasińskich 3/5
00-207 Warszawa



Kurator — Michał Szymański
Projekt wystawy — Studio Karolina Fandrejewska
Koncepcja — Karolina Fandrejewska
Koordynacja, interpretacja treści — Ewa Mazur
Opracowanie — Mikołaj Niewęgłowski
Wideoarty — Mika Rosenfeld
Identyfikacja wizualna — Marta Lissowska
Asysta graficzna — Emilia Bucior
Redakcja i korekta — Agnieszka Konopka
Opieka konserwatorska — Justyna Król-Próba
Tłumaczenie — dr Elżbieta Olechowska
Redakcja i korekta tłumaczenia — Anna Olechowski  
Wykonawcy — Intermuseo sp. z o.o., Eidotech sp. z o.o., Reklamoteka
 
 
Wystawa czasowa Miłosz. Powr.t, poświęcona promocji archiwum Czesława Miłosza opracowanego przez Zakład Rękopisów Biblioteki Narodowej, w ramach promocji projektu pn.: „Pełna czytelnia Rzeczypospolitej”, działanie FENX.07.01 Infrastruktura kultury i turystyki kulturowej, priorytet FENX.07 Kultura Programu FEnIKS 2021–2027.